پراکسی های HTTP

با کمک نرم افزاری بنام application proxy می توان کاری کرد که یک رایانه درخواست های دریافتی از یک رایانه دیگر را پردازش کند. یکی از متداول ترین انواع application، پراکسی های HTTP هستند که مسئولیت مدیریت درخواست های مربوط به مشاهده وبسایت ها و پراکسی های SOCKS که خود، درخواست های برنامه های کاربردی برای ارتباط با اینترنت را مدیریت می کنند، بر عهده دارند. در این فصل ما با پراکسی های HTTP و چگونگی عملکرد آنها آشنا خواهیم شد.

پراکسی های خوب و پراکسی های بد 

پراکسی های کاربردی ( application proxies ) را مجریان شبکه نیز برای سانسور کردن اینترنت و اعمال نظارت و کنترل بر آنچه کاربران انجام می دهند، مورد استفاده قرار می دهند. اما پراکسی های کاربردی همچنین به عنوان ابزاری در دست کاربران جهت دورزدن سانسور اینترنت و سایر محدودیت های شبکه می باشند. 

پراکسی هایی که دسترسی را محدود می کنند

مجری شبکه ممکن است کاربران را وادار کند که فقط از طریق یک پراکسی معین به اینترنت ( یا حداقل صفحات وب) استرسی پیدا کنند. مجری شبکه می تواند این پراکسی را بگونه ای برنامه ریزی کند که رکورد آنچه را که کاربران بازدید کرده اند نگاه داشته و همچنین دسترسی به سایت ها یا سرویس های خاص را از آنها سلب کند(مانند مسدود کردن IP یا مسدود کردن درگاه). در این مورد، مجری شبکه ممکن است ارتباطاتی را که از درون پراکسی محدودکننده گذر نمی کنند، مسدود کند. این نوع پیکربندی را گاهآ      forced proxy (پراکسی اجباری) نام گذاری می کنند، چرا که کاربران مجبور به استفاده از آن هستند.

پراکسی هایی برای دور زدن سانسور اینترنت

با وجود این، یک پراکسی کاربردی را برای غلبه بر محدودیت های اینترنت نیز می توان مورد استفاده قرار دارد.اگر شما بتوانید با رایانه ای که در یک مکان بدون محدودیت قرار داشته و یک پراکسی کاربردی را اجرا می کند، ارتباط برقرار کنید، می توانید از ارتباط فاقد محدودیت آن رایانه بهره ببرید. گاهی اوقات یک پراکسی برای استفاده عمومی در دسترس قرار دارد؛ در این شرایط آن را پراکسی باز ( open proxy) می نامند. در کشورهای محدودکننده اینترنت، در صورتیکه مجریان شبکه از وجود پراکسی های باز مطلع شوند، آنها را مسدود می کنند. 

از کجا می توان یک پراکسی کاربردی پیدا کرد

وبسایت های بسیاری وجود دارند که فهرست پراکسی کاربردی باز را می توان در آنها پیدا کرد. مجموعه ای از این وبسایت ها را می توانید در آدرس زیر پیدا کنید. 

 http://www.dmoz.org/Computers/Internet/Proxying_and_Filtering 

/Hosted_Proxy_Services/Free/Proxy_Lists 

لطفآ توجه داشته باشید که بسیاری از پراکسی های کاربردی باز فقط برای چند ساعت وجود دارند، بنابراین ضرورت دارد که پراکسی را از فهرستی تهیه کنید که اخیرآ بهنگام شده باشد. 

تنظیمات پراکسی HTTP

جهت استفاده از یک پراکسی کاربردی، باید تنظیمات پراکسی برای استفاده در سیستم عامل خود یا با برنامه های کاربردی مجزا، پیکربندی کنید. پس از آنکه از تنظیمات پراکسی کاربردی، یک پراکسی را انتخاب کردید، برنامه کاربردی سعی خواهد کرد تا از آن پراکسی برای کلیه ارتباطات اینترنتی اش استفاده کند.

اطمینان حاصل کنید که از تنظیمات اولیه سیستم خود یادداشت برداری کنید تا در صورت نیاز بتوانید آنها را بازیابی کنید. اگر بنا به دلایلی پراکسی از دسترس خارج شود یا دسترسی به آن امکان پذیر نباشد، نرم افزاری که جهت استفاده از آن تنظیم شده است معمولآ از کار می افتد. در این صورت، ممکن است لازم باشد که تنظیمات سیستم را به حالت اولیه آن برگردانید. 

در سیستم عامل مک، و برخی سیستم های لینوکس، این تنظیمات را می توان در سیستم عامل پیکربندی نموده و بصورت خودکار در برنامه های کاربردی مانند مرورگر وب برنامه های پیام فوری اعمال نمود. در ویندوز و برخی دیگر از سیستم های لینوکس، هیچ مرکزیتی برای اعمال تنظیمات پراکسی وجود نداردو هر یک از برنامه های کاربردی را بایستی بصورت محلی پیکربندی نمود. توجه داشته باشید که حتی اگر تنظیمات پراکسی بصورت مرکزی پیکربندی شده باشد، هیچ تضمینی وجود ندارد که برنامه های کاربردی، تنظیمات مذکور را پشتیبانی کنند، بنابراین همیشه بهتر است که تنظیمات هر برنامه کاربردی را جداگانه چک کنید.

بطور کلی، فقط مرورگرهای وب می توانند بطور مستقیم از پراکسی HTTP استفاده کنند. 

مراحلی که در پی می آید نحوه پیکربندی اینترنت اکسپلورر، موزیلا فایرفاکس، گوگل کروم و برنامه پیام فوری آزاد، متن باز و امن Pidgin را جهت استفاده از پراکسی شرح می دهد. اگر از فایرفاکس برای مرور وب استفاده می کنید، روش ساده تر آنست که از نرم افزار فاکس پراکسی استفاده کنید؛ که یکی از مراحل جایگزین برای مراحل زیر می باشد. اگر از برنامه  TOR استفاده می کنید، امن ترین روش استفاده از نرم افزار TorButton است ( که بعنوان بخشی از بسته Tor Bundle ارائه می شود) که با کمک آن می توانید مرورگر خود را جهت استفاده از TORپیکربندی کنید. 

برنامه های کلاینت ایمیلی مانند Microsoft Outlook و Mozilla Thunderbird را می توان بگونه ای پیکربندی کرد که از پراکسی های  HTTP بهره ببرند، ترافیک اصلی ایمیل در هنگام ارسال و دریافت از پروتکل هایی چون  POP3،  IMAP و  SMTP استفاده می کند؛ این ترافیک از درون پراکسی عبور نمی کند.

موزیلا فایرفاکس

برای پیکربندی فایرفاکس جهت استفاده از پراکسی HTTP:

۱.   Tools > Options را انتخاب کنید:  

 

۶. گزینه "Manual proxy configuration" را انتخاب کنید. سپس کادرهای زیر آن گزینه پدیدار می شوند. 

 

اگر گزینه "Use this proxy server for all protocols" را کلیک کنید، فایرفاکس ترافیک  HTTP) HTTPS امن) و FTP را از طریق پراکسی ارسال می کند. چنانچه شما از پراکسی کاربردی عمومی استفاده می کنید، ممکن است انجام چنین کاری امکانپذیر نباشد، چراکه بسیاری از این پراکسی ها ترافیک HTTPS و FTP را پشتیبانی نمی کنند. از طرف دیگر اگر ترافیک HTTPS  و/ یا FTP شما مسدود گردد، می توانید پراکسی کاربردی عمومی دیگری که HTTPS و/یا FTP را پشتیبانی می کند، پیدا کنید و گزینه  "Use this proxy server for all protocols" را در فایرفاکس مورد استفاده قرار دهید.

اکنون فایرفاکس جهت استفاده از پراکسی HTTP پیکربندی شده است. 

اینترنت اکسپلورر مایکروسافت

برای پیکربندی اینترنت اکسپلورر جهت استفاده از پراکسی HTTP:

۱.  Tools > Internet را انتخاب کنید. 

۳. برروی برگه Connections کلیک کنید.

اکنون اینترنت اکسپلورر برای استفاده از پراکسی HTTP پیکربندی شده است.

گوگل کروم

گوگل کروم از تنظیمات پراکسی و نوع ارتباط اینترنتی مشابه با سیستم عامل ویندوز استفاده می کند. ایجاد تغییر در این تنظیمات برروی عملکرد گوگل کروم، اینترنت اکسپلورر و سایر برنامه های ویندوز اپر می گذارد. اگر شما پراکسی  HTTP خود را از طریق اینترنت اکسپلورر پیکربندی کرده اید، دیگری نیازی به انجام اقدامات مزبور برای گوگل کروم نیست. 

برای پیکربندی پراکسی HTTP خود اقدامات زیر را انجام دهید: 

     ۱. برروی منوی  "Customize and control Google Chrome" (نماد آچار شکل پهلوی نوار آدرس URL) کلیک کنید.  

 

اکنون کروم جهت استفاده از پراکسی HTTP پیکربندی شده است. 

کلاینت  پیام فوری Pidgin

غیر از مرورگرهای وب، برخی از برنامه های کاربردی اینترنتی نیز می توانند از امکانات پراکسی HTTP جهت مرتبط شدن با اینترنت و احتمالآ دورزدن سانسور آن استفاده کنند. در اینجا به مثالی از نرم افزار پیام فوری Pidgin اشاره می کنیم. 

۱. Tools > Preferences را انتخاب کنید:

پس از آنکه کارتان با پراکسی به پایان رسید

زمانیکه استفاده از پراکسی به پایان رسید، خصوصآ اگر از یک رایانه مشترک استفاده می کنید، تنظیماتی را که تغییر داده اید به مقادیر قبلی آن بازگردانید. در غیر اینصورت، آن برنامه های کاربردی همچنان به استفاده از پراکسی ادامه خواهند داد. این امر در صورتیکه شما مایل نباشید که دیگران بدانند که شما از پراکسی استفاده می کنید، یا از پراکسی محلی که از طریق یک نرم افزار دورزدن سانسور ایجاد می شود بهره می برید، ممکن است برایتان دردسر ایجاد کند.